pytanie: jeśli miał na imię Jeszua, dlaczego nazywamy go Jezusem?”
odpowiedź: niektórzy twierdzą, że nasz Pan nie powinien być określany jako ” Jezus.”Zamiast tego powinniśmy używać tylko imienia” Jeszua.”Niektórzy posuwają się nawet do stwierdzenia, że nazywanie go „Jezusem” jest bluźnierstwem. Inni szczegółowo opowiadają o tym, jak imię „Jezus” jest niebiblijne, ponieważ litera J jest nowoczesnym wynalazkiem i nie było litery J w języku greckim lub hebrajskim.
Jeszua to hebrajskie imię, a jego angielska pisownia to „Jozue.”Iesous jest grecką transliteracją hebrajskiego imienia, a jego angielska pisownia to „Jezus.”Zatem imiona” Jozue „i” Jezus ” są zasadniczo takie same; oba są angielską wymową hebrajskiego i greckiego imienia dla naszego Pana. (Przykłady tego, jak te dwie nazwy są wymienne, zobacz Dzieje Apostolskie 7: 45 i Hebrajczyków 4: 8 W KJV. W obu przypadkach słowo Jezus odnosi się do starotestamentowej postaci Jozuego.)
Zmiana języka słowa nie wpływa na jego znaczenie. Oprawiony i pokryty zbiór stron nazywamy ” książką.”W języku niemieckim staje się buch. Po hiszpańsku libro, po francusku livre. Język zmienia się, ale sam obiekt nie. Jak powiedział Szekspir, ” to, co nazywamy różą / inną nazwą, pachniałoby równie słodko „(Romeo i Julia, II: i). W ten sam sposób możemy odnosić się do Jezusa jako „Jezus”, „Jeszua” lub „YehSou” (kantoński) bez zmiany jego natury. W każdym języku jego imię oznacza ” Pan jest zbawieniem.”
co do kontrowersji nad literą J, to o niczym się nie mówi. Prawdą jest, że języki, w których została napisana Biblia, nie miały litery J. Ale to nie znaczy, że Biblia nigdy nie odnosi się do ” Jerozolimy.”I to nie znaczy, że nie możemy używać pisowni” Jezus.”Jeśli osoba mówi i czyta po angielsku, dopuszczalne jest, aby pisała rzeczy w angielski sposób. Pisownia może się zmieniać nawet w języku: Amerykanie piszą „Zbawiciel”, podczas gdy Brytyjczycy piszą „Zbawiciel”.”Dodanie u (lub jego odejmowanie, w zależności od punktu widzenia) nie ma nic wspólnego z tym, O kim mówimy. Jezus jest Zbawicielem i On jest Zbawicielem. Jezus, Jeszua i Iesus odnoszą się do tej samej osoby.
Biblia nigdzie nie nakazuje nam mówić ani pisać jego imienia tylko po hebrajsku lub grecku. To nawet nie wskazuje na taki pomysł. Raczej, kiedy w dniu Pięćdziesiątnicy głoszono przesłanie Ewangelii, apostołowie mówili w językach „Partów, Medów i Elamitów; mieszkańców Mezopotamii, Judei i Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii i Pamfilii, Egiptu i części Libii w pobliżu Cyreny” (Dzieje Apostolskie 2:9-10). W mocy Ducha Świętego Jezus stał się znany każdej grupie językowej w sposób, który mogli łatwo zrozumieć. Pisownia nie miała znaczenia.
nazywamy go „Jezusem”, ponieważ jako anglojęzyczni ludzie znamy go dzięki angielskim tłumaczeniom greckiego Nowego Testamentu. Pismo Święte nie ceni jednego języka nad drugim i nie wskazuje, że musimy uciekać się do hebrajskiego, gdy zwracamy się do Pana. Nakazem jest” wzywać imienia Pańskiego „z obietnicą, że” będziemy zbawieni ” (Dzieje Apostolskie 2:21; Joel 2:32). Niezależnie od tego, czy wzywamy go po angielsku, koreańsku, Hindi czy hebrajsku, rezultat jest taki sam: Pan jest zbawieniem.